حجت الاسلام و المسلمین یونس صداقت مسئول دارالقرآن و عترت معاونت تهذیب و تربیت حوزه علمیه استان یزد، در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در یزد، با اشاره به برگزاری جلسه تعیین سطح اساتيد قرائت قرآن کریم مدارس علمیه استان، عنوان کرد: بر اساس آنچه که مرکز دارالقرآن و عترت حوزه های علمیه به واحد یزد محول کرده است، تمامی اساتید تجوید موظف به ارزیابی و تعیین سطح مجدد بودند که فرایند تعيين سطح ٢٧ و ٢٨ مردادماه ١۴٠۴ در استان انجام شد.
وی ادامه داد: هدف از این ارزیابی، کشف اساتید ممتاز است تا در نتیجه بکارگیری این اساتید، شاهد رشد بیشتر عرصه های قرآنی میان طلاب و انس ایشان با ساحت مقدس کلام الله مجید باشیم.
حجت الاسلام صداقت گفت: ملاک تعیین سطح اساتید تجوید حوزه، تسلط ایشان بر روخوانی و روانخوانی، تسلط نسبی به معنا و مفاهیم قرآنی، تسلط بر روش تخصصی و صحیح تدریس و ارتباط گیری با مخاطبان خود می باشد.
یونس صداقت با اشاره به امکان ورود طلاب مستعد در زمینه استادی و استادیاری قرآن در حوزه علمیه، اظهار کرد: طلابی که خود را مستعد در فعالیت‌های قرآنی می بینند، مانند: عرصه های قرائت، حفظ، تفسیر و …، با رجوع به مرکز دارالقرآن و عترت معاونت تهذیب و تربیت حوزه علمیه استان یزد، ارزیابی شده و در زمینه ای که استعداد و به آن علاقه دارند می توانند ابتدا به عنوان استادیار و در مراحل بعد به عنوان استاد به فعالیت خود ادامه دهند.
حجت الاسلام صداقت از تخصیص یافتن زمان بیشتری به درس قرآن در حوزه علمیه یزد خبرداد و گفت: خوشبختانه با تدابیری که اندیشیده شده همچون تشکیل اتاق فکر در هر مدرسه با هدف رشد فعالیت های قرآنی، از امسال زمان بیشتری نسبت به سال های قبل به قرآن اختصاص داده می شود تا قدمی در راه رشد هرچه بیشتر فعالیت‌های قرآنی باشد.
صداقت ضمن نقل مطلبی از رهبر معظم انقلاب که «مسئله قرآن و مرجعیت قرآن و رجوع به قرآن و استفهام از قرآن در مسائل گوناگون فکری و عملی و اجتماعی و سیاسی و حکومتی و مانند اینها، خیلی چیز مهمی است که ما واقعا در این زمینه ها کم کاریم» بیان کرد: مجموعه دارالقرآن و عترت حوزه علمیه یزد طرحی را آماده کرده است تا در سال تحصیلی جدید اجرا شود و نتیجه آن هم همین کلام رهبری و مرجعیت قرآن در تمامی مسائل باشد.
وی در پایان با اشاره به این نکته که حافظ نبودن یا قاری نبودن برای یک طلبه نقص نیست، گفت: نقص طلاب عدم انس آنان با کلام الله مجید است، هرچند حفظ و قرائت قرآن حسن است اما عدم وجود آنها نقص نیست.
انتهای پیام/
