حجت الاسلام والمسلمین محمد شمس، مدیر حوزه علمیه استان یزد در گفت‌وگو با خبرنگار واحد رسانه با تبیین اهمیت زیارت اربعین اباعبدالله الحسین علیه السلام، عنوان کرد: کسی که زائر امام حسین علیه السلام باشد ثواب و سود دنیوی و اخروی زیادی می برد چنانکه در “کامل الزیارات” قریب به پنجاه مورد نام برده شده است که به زائر امام حسین علیه السلام داده می شود. از جمله آنها وارد بهشت شدن، معیت با پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم و اهل بیت علیهم السلام، حساب نشدن عمری که در این راه می گذرد و برگشتن مبالغی که زائر در این راه خرج می کند، است.
مدیر حوزه علمیه استان یزد ادامه داد: در احادیث، زیارت دوگونه است اول) کسی که زائر امام حسین علیه السلام است چه از راه دور و چه از راه نزدیک. دوم) کسی که زیارت کند “قبر” امام حسین علیه السلام را که البته انسان باید به هر دو مورد اهمیت بدهد.
وی افزود: زیارت اربعین همان زیارت خاص امام حسین علیه السلام است و کسانی که نمی توانند به کربلا بروند از راه دور زیارت اربعین را بخوانند.
۶ درس پیاده روی اربعین
استاد حوزه با بیان این مطلب که پیاده روی اربعین منبع کسب فیض و معرفت است، اظهار کرد: یکی از درس هایی که به زائر داده می شود، «صبر» است. زائر در این سفر در مقابل مشکلات صبر کرده و سختی ها را تحمل می کند تا خودش را شبیه اهلبیت علیهم السلام کند که اسوه ی صبرند.
حجت الاسلام والمسلمین شمس اضافه کرد: دومین درس و معرفتی که زائر کسب می کند «مواسات» است. در این راه به همسفر خود کمک میکند، بارها این صحنه را دیده ایم که به زائران به زائران دیگری که ناتوان جسمی یا ویلچرنشین هستند، کمک میکند، همانگونه که اهل بیت علیهم السلام به دیگران کمک می‌کردند.
وی توضیح داد: معرفت و درس دیگری که زائر کسب می کند «ایثار و از خود گذشتگی» است. غذایی که خود به آن نیاز دارد را بدون کوچکترین چشم داشتی به هم نوع خود می بخشد همانگونه که اهل بیت علیهم السلام آنچه که خود نیاز داشتند به مسکین و یتیم و اسیر و نیازمندان دیگر می دادند چنان که در شأن نزول “آیه هشتم سوره انسان «وَیُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَیٰ حُبِّهِ مِسْکِینًا وَیَتِیمًا وَأَسِیرًا» آمده است و یا در بین شهدای هشت سال دفاع مقدس که اگرچه در معرکه پیکار با دشمنان اسلام و انقلاب تشنه بودند اما تا همسنگرانشان آب نمی نوشیدند آنها نیز حاضر به نوشیدن نبودند.
به گفته مدیر حوزه علمیه یزد «مهربانی به همنوع» درس دیگری است که زائر در این راه کسب می کند. چه بسیار صحنه های زیبایی که از راهپیمایی اربعین به دستمان میرسد که در آن بزرگترها نسبت به کوچکترها و همچنین کوچکترها نسبت به بزرگترها در بینشان مهربانی و عطوفت جلوه گر است.
معرفت و درس دیگری که زائر در مسیر اربعین کسب می کند «اخلاص» است که حجت الاسلام والمسلمین شمس به آن اشاره کرد و در این باره گفت: حقیقت اخلاص، انجام دادن عمل برای خدا و به انگیزه تقرب به اوست، زائر در این راه از همه داشته های خود حاضر است بگذرد تا به سر منزل مقصود که همان رسیدن به حرم اباعبدالله الحسین علیه السلام که منبع انوار الهی است، برسد.
وی درباره درس ششم پیاده روی اربعین برای زائران، اظهار کرد: «دوری و فاصله گرفتن از گناه» معرفت دیگری است که زائر در این راه کسب می کند، چرا که در این ایام زائر اباعبدالله الحسین علیه السلام بین خود و زرق و برق دنیا و نیز خدعه ها و وسوسه های شیطان فاصله ایجاد میکند و این فاصله مقدمه ایست برای دوری از گناهانی که انسان در معرض ارتکاب آنان است.
به گفته حجت الاسلام والمسلمین شمس اینها بخشی از معرفت هایی است که زائر امام حسین علیه السلام در پیاده روی اربعین کسب می کند.
پاداش زیارت امام حسین(ع)
مدیر حوزه علمیه یزد درباره “زیارت با معرفت و شناخت” عنوان کرد: امام صادق علیه السلام فرمودند: مَن زارَ الحُسینَ بْنَ علیٍّ صلوات الله عَلیه عارِفاً بِحَقِّه کانَ کَمَن زارَاللهَ فی عَرشِه _ هرکس امام حسین علیه السلام را با معرفت زیارت کند مانند کسی است که خدا را در عرش خود زیارت کرده است و همچنین در حدیث دیگری امام صادق علیه السلام فرمودند: کسی که امام حسین علیه السلام را زیارت کند و عارف به حق او باشد خداوند تمام گناهان ماتقدم و ماتأخر او را می بخشد.
وی در بیان معنای (عارفا بحقه) گفت: عارفا بحقه یعنی اینکه بدانی امام علیه السلام واجب الاطاعه است، بدانی که امام (ع) شاهد و ناظر بر همه اعمال ماست چنانکه در حدیثی از امام صادق علیه السلام که در پاسخ به سؤال “حمزه بن عمران مروی” که عرض کرد معنای (عارفا بحقه) چیست؟ امام (ع) فرمودند: یَعْلَمُ أَنَّهُ إِمَامٌ مُفْتَرَضُ اَلطَّاعَةِ – بدانی که او امام واجب الاطاعة است. (عیون الاخبار جلد ٢ صفحه ۵٠٩). همچنین امام صادق علیه السلام در حدیث دیگری فرمودند: اگر مردم فضیلت و عظمت زیارت امام حسین علیه السلام را می دانستند از شدت شوق و عشق به آن حضرت جان می سپردند و از سوز و حسرت فراغش قالب تهی می‌کردند.
انتهای پیام/
